نقد شعر آتش بازی اثر علیرضا ایمانی‌فر
در آتش‌بازی عشق تو / قلبم را / به آتش کشیدم!
عشق و انعکاس مستقیم آن در زمینه‌ی رمانتیک عبارت‌های کوتاه، تأثرات رقیق عاشقانه را که در هاله‌ای از دغدغه‌های فردی پیچیده شده، به عرصه‌ی ترکتازی احساساتی شخصی و گذرا بدل نموده است که شاعر به قصد برجسته نمایی همان احساسات، مونولوگ‌های تک صدا را در کنار هم مجموع نموده است. در این میان اما بازی با مفاهیم کلان همچون عشق، به مثابه محوری‌ترین مؤلفه که در شعرها حضوری گسترده دارد، همچنان در سطح واژه‌ها غوطه‌ور مانده است و توانایی نقب زدن به لایه‌های معنایی و بازتاب سطح تازه‌ای از عشق را ندارد.
نقد از : خانم افسانه نجومی
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: ادبی ، هنری ، ،
برچسب‌ها:
